Rust zacht mijn broeders

Jullie werden gevonden op 14 oktober op een strand in Le Touquet in Frankrijk. Eén van jullie was 17 en de ander was 22. Eén van jullie zou uit Iraaks-Koerdistan komen en de ander uit Irak. Jullie lichamen lagen niet ver uit elkaar. Vandaar dat men ervan uit gaat dat jullie op dezelfde opblaasbare boot zonder motor zaten om de oversteek naar het Verenigd Koninkrijk te maken.

Veel meer dan dit weten we niet van jullie. Meer dan een korte vermelding in een paar kranten hebben jullie niet gekregen. Jullie zijn twee anonieme lichamen gebleven. Twee lichamen zonder persoonlijkheid. Twee lichamen zonder vrienden en familie. Twee lichamen zonder dromen. Twee lichamen zonder pijn. Twee lichamen zonder een dader.

Men doet alsof de zee jullie heeft vermoord. Een tragisch ongeluk waar niemand wat aan kon doen.

Niemand zou schuldig zijn.

Niet de coalitie van landen die de gehele infrastructuur van jouw land hebben gebombardeerd. Niet de coalitie van landen die de hele samenleving heeft ontwricht en sektarisme per grondwet heeft geïnstitutionaliseerd. Niet de landen die jouw water, lucht en grond hebben vervuild. Niet de landen die samen met enkelen van jouw landgenoten jouw land leegroven.

Jullie namen de boot vanuit Frankrijk één van de landen dat in jullie land bombardeert. Voor jullie waren de grenzen gesloten maar voor Total het Franse bedrijf dat olie wegpompt uit jullie land waren de grenzen wel open. De olie had geen visum nodig en hoefde niet langs de hekken, het prikkeldraad en de bewapende grensbewaking.

Jullie doel was om naar het Verenigd Koninkrijk te gaan, ook één van de landen dat in jullie land bombardeert. Voor jullie waren de grenzen gesloten maar voor de olie die British Petroleum en Shell wegpompen uit Irak waren de grenzen wel open. En zo ook voor jouw landgenoten die jouw land samen met hun gastland leegroven. Zij kunnen wanneer ze willen het gestolen geld komen storten op hun bankrekeningen van het gastland.

De uitzichtloze situatie in Irak veroorzaakt door buitenlandse machten en hun Iraakse dienaren hebben deze jongens hun land doen ontvluchten. Dezelfde landen betrokken bij het leegroven van Irak zorgen er vervolgens door middel van hun grensbewaking voor dat dit de enige optie is om de oversteek te maken.

Ons huis is in brand gestoken en daarom verlaten miljoenen van ons het land waar ze geboren zijn. Dezelfde machten die ons huis in brand hebben gestoken lieten vervolgens de zee open als enige optie om te ontsnappen aan deze realiteit. Deze jongens ontsnapten aan de vuren van de oorlog om vervolgens te sterven in de kou van de zee.
Dit is geen tragisch ongeluk maar dit is moord. En net zoals dat deze jongens namen hebben, hebben de daders ook namen.