Gilgamesh en de oorsprong van al onze verhalen
Het Epos van Gilgamesh is een van de oudste gedocumenteerde verhalen die we vandaag de dag kennen. Het Epos van Giglamesh is een geromantiseerde vertelling van de grote koning van Uruk uit 2700 voor Christus. Het verhaal zelf werdt voor het eerst gefragmenteerd opgeschreven in 2100 en voor het eerst geschreven tijdens de heerschappij van Akkadiers ( 2000-1600 vchr). Het verhaal bevat complexe personages, dilemma’s, commentaar en ideeën over verhaalvormen die tot de dag nog steeds terugkomen in onze verhalen. Het is daarom niet voor niets dat dit epos als een universeel meesterwerk wordt beschouwt in de wereld literatuur.
Het Epos van Gilgamesh vertelt het verhaal van Koning Gilgamesh wie half god half mens is. Deze koning heeft een groot rijk tot zijn dienst dat hij groot heeft gemaakt met alle pracht en praal van dien. Giglamesh was echter ook een genadeloze tiran en onderdrukte zijn mensen. Echter Gilgamesh zijn gierigheid dreef hem tot een grotere lust, namelijk onsterfelijkheid. Tijdens deze reis vocht hij met een wilde genaamd Enikidu die hij uiteindelijk bevriend. Tijdens deze reis maakt dit duo van alles mee om na vele jaren tot de conclusie te komen dat onsterfelijkheid een illusie is. Echter deze reis bracht Gilgamesh wijsheid die hij nooit had verkregen als hij niet deze tocht had gemaakt. Hij was niet langer de tiran van vroeger en begon te heersen met gerechtigheid voor de onderdanen van zijn rijk toen hij terugkeerde.
Wij zijn allen bekend met de vele verhalen die over grote avonturen gaan waar de hoofdpersonages aan het einde van hun avontuur een verandert en beter mens zijn . De nadruk op de bijzondere ervaring als karaktervormende fenomeen is een thema dat nog steeds dominant is in de films, boeken en series die we kijken. Er kan overtuigend worden beargumenteerd dat de oorsprong van deze verhaalvorm ligt in dit eeuwenoude Mesopotamische verhaal.